М

Алфавіт

1. Магазіншчыца, -ы. Разм. Жан. да магазіншчык. Прадаўшчыца ў магазіне.
2. Магаметанка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да магаметанін. Тая, якая вызнае магаметанства; мусульманка.
3. Магіканка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да магіканін. Прадстаўніца вымерлага племені паўночнаамерыканскіх індзейцаў.
4. Мадзьярка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да мадзьяр. Тое, што і венгерка.
5. Мадэлістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мадэліст. Спецыялістка па вырабу макетаў чаго-н., часцей у зменшаным выглядзе.
6. Мадэльерка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Разм. Жан. да мадэльер. Спецыялістка па вырабу ўзорнага экзэмпляра якога-н. новага вырабу.
7. Мадэльшчыца, -ы. Жан. да мадэльшчык. Рабочая, якая робіць узор дэталі, прадмета і інш., з якога робіцца форма для адліўкі.
8. Мадэрністка, --і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мадэрніст. Паслядоўніца мадэрнізму.
9. Мазурка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да мазур. Прадстаўніца этнаграфічнай групы палякаў, якая насяляе паўночна-ўсходнюю частку Польшчы.
10. Майстрыха, -і, ДМ –рысе; Р мн. –рых. Жан. да майстар. 1. Кваліфікаваная работніца, якая займаецца якім-н. рамяством. Разм. Умелая, спрытная да чаго-н. жанчына.
11. Макароншчыца, -ы. Жан. да макароншчык. Тая, якая вырабляе макароны.
12. Македонка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да македонец. Прадстаўніца паўднёваславянскага народа, які складае асноўнае насельніцтва Македоніі і Балгарыі.
13. Макетчыца, -ы. Жан. да макетчык. Тая, якая робіць макеты.
14. Максімалістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да максімаліст. 1. Прыхільніца максімалізму. Член тэрарыстычнай групы эсэраў.
15. Макшанка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да макшанін. Прадстаўніца этнаграфічнай групы мардоўскага народа.
16. Малаверка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да малавер. Тая, хто мала верыць у што-н.
17. Малавійка, і, ДМ -війцы, Р мн. –віек. Жан. да малавіец. Прадстаўніца народа, які жыве ў рэспубліках Малаві, Мазамбіку і Замбіі.
18. Малайка, -і, ДМ -лайцы, Р мн. –лаек. Жан. да малаец. Прадстаўніца народнасці і плямён, якія жывуць у Інданезіі, Малайскай Федэрацыі, Тайландзе.
19. Малаканка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да малаканец. Прадстаўніца хрысціянскай рэлігійнай секты, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.
20. Маларуска, -і, ДМ -сцы, Р мн. –сак. Жан. да маларус. Афіцыйная назва ўкраінцаў у дарэвалюцыйнай Расіі.
21. Малдаванка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да малдаванін. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Малдова.
22. Малійка, -і, ДМ -лійцы, Р мн. –ліек. Жан. да маліец. Жыхарка Рэспублікі Малі.
23. Малочніца, -ы. Разм. Жан. да малочнік. Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.
24. Малышка, -і, ДМ -шцы, Р мн. –шак. Разм. Жан. да малыш. Маленькая дзяўчынка.
25. Манаманка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да манаман. Жанчына, хворая на манаманію.
26. Манархістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да манархіст. Прыхільніца манархізму.
27. Манатыпістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да манатыпіст. Наборшчыца, якая працуе на манатыпе.
28. Манашка, -і, ДМ -шцы, Р мн. –шак. Жан. да манах. Жанчына, член царкоўнай абшчыны, якая жыве ў манастыры, даўшы абяцанне весці аскетычны спосаб жыцця. // Разм. Аб жанчыне, якая вядзе адзінокі, аскетычны спосаб жыцця.
29. Манголка, -і, ДМ -лцы, Р мн. –лак. Жан. да мангол. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Манголіі.
30. Мандаліністка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мандалініст. Жанчына-музыкант, якая іграе на мандаліне.
31. Манекеншчыца, -ы. Жан. да манекеншчык. Тая, якая дэманструе на сабе адзенне новых фасонаў.
32. Маніфестантка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да маніфестант. Удзельніца маніфестацыі.
33. Мантажніца, -ы. Жан. да мантажнік. Спецыялістка па зборцы і ўстаноўцы машын, збудаванняў з гатовых частак у адпаведнасці з планам, чарцяжамі.
34. Мантажыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мантажыст. Спецыялістка па падборы і аб’яднанні асобных частак фільма, літаратурных або музычных твораў у адно цэлае ў мастацкіх і сэнсавых адносінах.
35. Мантачка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Разм. Жан. да мантач. Тая, хто неразумна траціць грошы, маёмасць; марнатраўка.
36. Манціроўшчыца, -ы. Жан. да манціроўшчык. Спецыялістка па манціроўцы; мантажніца.
37. Маньчжурка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да маньчжур. Прадстаўніца карэннага насельніцтва Паўночна-Усходняга Кітая – Маньчжурыі.
38. Маньячка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да маньяк. Чалавек, апанаваны якой-н. маніяй.
39. Марадзёрка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Перан. Разм. Жан. да марадзёр. Спекулянтка, якая прадае тавары па вельмі высокай цане.
40. Мараканка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да мараканец. Прадстаўніца народа, які жыве ў Марока.
41. Маралістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мараліст. Тая, якая маралізуе.
42. Марачка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да марак. Тая, якая служыць у флоце. 2. Тая, якая добра ведае мора і марскую справу. 3. Жонка марака.
43. Маргуха, -і, ДМ –гусе; Р мн. –гух. Разм. Жан. да маргун. Тая, хто часта маргае вачыма.
44. Мардвінка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да мардвін. Прадстаўніца карэннага насельніцтва Мардовіі.
45. Мардоўка, -і, ДМ –доўцы, Р мн. –вак. Жан. да мардовец. Прадстаўніца карэннага насельніцтва Мардовіі.
46. Марзістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да марзіст. Тэлеграфістка, якая працуе на апараце сістэмы Морзе.
47. Маркіза, -ы. Жан. да маркіз. Жонка або дачка маркіза.
48. Маркіроўшчыца, -ы. Жан. да маркіроўшчык. Тая, якая займаецца маркіроўкай.
49. Маркітантка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да маркітант. Дробная гандлярка харчовымі прыпасамі і прадметамі салдацкага ўжытку пры арміі ў 18-19 стст.
50. Марксістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да марксіст. Паслядоўніца марксізму.
51. Мармонка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да мармон. Жанчына - член рэлігійнай секты, вучэнне якой уяўляе сабой сумесь хрысціянства з мнагабожжам.
52. Мармытуха, -і, ДМ –тусе. Разм. Жан. да мармытун. Тая, хто мармыча.
53. Марнатраўка, -і, ДМ -траўцы, Р мн. –травак. Жан. да марнатравец. Тая, хто неразумна, марна траціць грошы, маёмасць. 2. Аб дрэнным, нягодным чалавеку.
54. Марожаншчыца, -ы. Жан. да марожаншчык. Прадаўшчыца марожанага.
55. Марсіянка, -і, ДМ -янцы, Р мн. –нак. Жан. да марсіянін. Жыхарка планеты Марс.
56. Марфіністка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да марфініст. Жанчына, якая пастаянна ўжывае морфій як наркатычны сродак.
57. Марыйка, -і, ДМ -рыйцы, Р мн. –рыек. Жан. да марыец. Прадстаўніца народа, які складае карэннае насельніцтва Марыйскай Рэспублікі.
58. Марыльшчыца, -ы. Жан. да марыльшчык. 1. Жанчына, якая займаецца марэннем насякомых, мышэй і пад. 2. Рабочая, якая займаецца марэннем драўніны.
59. Масажыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да масажыст. Спецыялістка па масажу.
60. Мастачка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да мастак. 1. Творчая работніца ў галіне выяўленчага мастацтва (жывапісец, графік, скульптар). 2. Жанчына, якая творыць у галіне мастацтва, літаратуры. 3. Пра тую, якая дасягнула высокай дасканаласці ў якой-н. справе.
61. Матальшчыца, -ы. Жан. да матальшчык. Тая, якая займаецца матаннем (нітак, пражы і пад.).
62. Матарыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да матарыст. Рабочая, якая абслугоўвае маторы, рухавікі
63. Матацыклістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да матацыкліст. Тая, якая кіруе матацыклам, ездзіць на матацыкле.
64. Матэматычка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да матэматык. Спецыялістка ў галіне матэматыкі. // Разм. Студэнтка матэматычнага факультэта.
65. Матэрыялістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да матэрыяліст. Паслядоўніца філасофскага матэрыялізму. 2. Разм. Жанчына, якая вузка практычна адносіцца да рэчаіснасці і адмаўляе ўсё ідэальнае, узвышанае. // Тая, якая падыходзіць да ўсяго з пункту гледжання матэрыяльных выгад для сябе.
66. Маўрытанка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да маўр. У старажытнасці і ў сярэднія вякі — еўрапейская назва прадстаўніцы карэннага насельніцтва Паўночнай Афрыкі (акрамя Егіпта) і арабаў, якія ў 8 ст. заваявалі Паўночную Афрыку і большую частку Пірэнейскага паўвострава. 2. Арабскае насельніцтва сучаснай Маўрытаніі.
67. Маўчальніца, -ы. Жан. да маўчальнік. Пра тую, якая любіць маўчаць, не любіць гаварыць.
68. Махлярка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да махляр. Тая, якая махлюе, займаецца махлярствам.
69. Мачыльшчыца, -ы. Жан. да мачыльшчык. Тая, якая мочыць лён, каноплі і пад.
70. Машэнніца, -ы. Жан. да машэннік. Несумленная жанчына, ашуканка, падманшчыца.
71. Мегрэлка, -і, ДМ -лцы, Р мн. –лак. Жан. да мегрэл. Прадстаўніца Заходняй Грузіі, мінгрэлка.
72. Медалістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да медаліст. Тая, якая атрымала медаль за выдатныя поспехі ў вучобе.
73. Медычка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Разм. Жан. да медык. Спецыялістка па медыцыне, урачыха.
74. Мексіканка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да мексіканец. Прадстаўніца асноўнага насельніцтва Мексікі.
75. Меламанка, -і, ДМ -нцы, Р мн. – нак. Жан. да меламан. Тая, якая любіць музыку і спевы.
76. Меланезійка, -і, ДМ -зійцы, Р мн. –зіек. Жан. да меланезіец. Прадстаўніца карэннага насельніцтва Меланезіі.
77. Меланхалічка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Разм. Жан. да меланхолік. 1. Жанчына меланхалічнага тэмпераменту. 2. Жанчына, схільная да меланхоліі. 3. Жанчына, хворая на меланхолію.
78. Мельнічыха, -і, ДМ –чысе. Разм. Жан. да мельнік. Жонка мельніка.
79. Мемуарыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мемуарыст. Аўтар мемуараў.
80. Меншавічка, -і, ДМ –чцы, Р мн. –чак. Жан. да меншавік. Паслядоўніца меншавізму.
81. Метадыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да метадыст. Спецыялістка па методыцы выкладання якога-н. прадмета.
82. Метыска, -і, ДМ –сцы, Р мн. –сак. Жан. да метыс. Патомак ад шлюбу людзей розных рас.
83. Мецэнатка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Разм. Жан. да мецэнат. У памешчыцка-буржуазным асяроддзі – багаты апякун навук і мастацтва.
84. Мешчарачка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да мешчарак. Устарэлая назва татараў-мішароў, якія жывуць у Башкірыі.
85. Мільянерка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Разм. Жан. да мільянер. Уладальніца багацця, якое ацэньваецца ў мільён, мільёны.
86. Мільярдэрка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Разм. Жан. да мільярдэр. Уладальніца багацця, якое ацэньваецца ў мільярд, мільярды.
87. Мімістка, -і, ДМ –тцы, Р мн. –так. Жан. да міміст. Актрыса, якая мастацкі валодае мімікай.
88. Мінгрэлка, -і, ДМ -лцы, Р мн. –лак. Жан. да мінгрэл. Прадстаўніца Заходняй Грузіі, мегрэлка.
89. Мінімалістка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мінімаліст. Прыхільніца мінімалізму.
90. Міністэрша, -ы. Разм. Жан. да міністр. Жонка міністра.
91. Мініяцюрыстка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мініяцюрыст. Мастачка, якая малюе мініяцюры.
92. Міранка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Уст. Жан. да міранін. 1. Жанчына, якая не мае духоўнага звання. 2. Жанчына-член сельскай грамады, міра, сялянка.
93. Місіянерка, -і, ДМ -рцы, Р мн. –рак. Жан. да місіянер. Прапаведніца, якая пасылаецца царквой для рэлігійнай прапаганды свайго веравызнання.
94. Млынарыха, -і, ДМ –рысе; Р мн. –рых. Жан. да млынар. Уладальніца млына, работніца ў млыне; мукамолка.
95. Многастаночніца, -ы. Жан. да многастаночнік. Рабочая, якая абслугоўвае адначасова некалькі станкоў.
96. Модніца, -ы. Разм. Жан. да моднік. Тая, якая ва ўсім прытрымліваецца моды.
97. Мотагоншчыца, -ы. Жан. да мотагоншчык. Спартсменка, удзельніца мотагонак.
98. Мужычка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да мужык. 1. Уст. Сялянка. 2. Уст., лаянк. Аб грубай, нявыхаванай жанчыне.
99. Мулатка, -і, ДМ -тцы, Р мн. –так. Жан. да мулат. Патомак ад шлюбу белых і неграў.
100. Мусульманка, -і, ДМ -нцы, Р мн. – нак. Жан. да мусульманін. Тая, якая вызнае магаметанства, магаметанка.
101. Мучаніца, -ы. Жан. да мучанік. 1. Тая, якая перанесла ці пераносіць якія-н. мукі. 2. У хрысціян – кананізаваная царквой святая, якая перанесла цяжкія мукі за веру.
102. Мучыцелька, -і, ДМ -льцы, Р мн. –лек. Разм. Жан. да мучыцель. Тая, якая мучыць каго-н.
103. Мыйшчыца, -ы. Жан. да мыйшчык. Рабочая, якая займаецца мыццём чаго-н.
104. Мэбліроўшчыца, -ы. Жан. да мэбліроўшчык. Тая, хто займаецца мэбліроўкай (кватэры, пакояў).
105. Мяльшчыца, -ы. Жан. да мяльшчык. Рабочая, якая мне, апрацоўвае лён, каноплі.
106. Мярзлячка, -і, ДМ -чцы, Р мн. –чак. Жан. да мярзляк. Жанчына вельмі адчувальная да холаду, марозу.
107. Мясільшчыца, -ы. Жан. да мясільшчык. Тая, якая месіць, размешвае што-н.; рабочая на мясільнай машыне.
108. Мяцежніца, -ы. Жан. да мяцежнік. Удзельніца мяцяжу.
109. Мяшочніца і мяшэчніца, -ы. Уст. Жан. да мяшочнік, мяшэчнік. Тая, якая скупляе мяшкамі харчовыя прадукты і незаконна перавозіць іх з мэтай спекуляцыі.
110. Мяшчанка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Жан. да мешчанін. 1. Асоба, якая належала да мяшчанскага саслоўя. 2. Перан. Жанчына з дробнаўласніцкімі інтарэсамі, вузкім кругаглядам, абывацелька.