- Ваганетчыца, -ы. Жан. да ваганетчык. Рабочая, якая працуе на ваганетцы.
- Вагаўшчыца, -ы. Жан. да вагаўшчык. Тая, якая займаецца ўзважваннем або наглядае за ўзважваннем.
- Важатая, -ай. Жан. да важаты. Кіраўніца піянерскага атрада, дружыны.
- Валадарка, -і. Жан. да да валадар. Тое, што і ўладарка.
- Валадарніца, -ы. Жан. да валадарнік. Тое, што і ўладарніца.
- Валакітчыца, -ы. Разм. Жан. да валакітчык. Тая, якая стварае валакіту, займаецца валакітай.
- Валачыльшчыца, -ы. Жан. да валачыльшчык. Рабочая, якая займаецца валачэннем.
- Валейбалістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да валейбаліст. Ігрок у валейбол.
- Вальцоўшчыца, -ы. Жан. да вальцоўшчык. Рабочая, якая абслугоўвае вальцовачныя машыны.
- Валютчыца, -ы. Разм. Жан. да валютчык. Тая, якая займаецца незаконнымі валютнымі аперацыямі.
- Вандроўніца, -ы. Жан. да вандроўнік. Жанчына, якая вандруе, падарожнічае. 2. Тая, якая часта мяняе месца жыхарства, пастаянна знаходзіцца ў дарозе. 3. Тая, якая вядзе неаселы спосаб жыцця; качэўніца.
- Варажбітка, -і, ДМ -тцы; Р мн. -так. Жан. да варажбіт. Тая, якая займаецца варажбою.
- Варсавальшчыца, -ы. Жан. да варсавальшчык. Рабочая, якая займаецца варсаваннем.
- Вартаўніца, -ы. Жан. да вартаўнік. Жанчына, якая ахоўвае што-н.
- Вар'ятка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да вар'ят. Псіхічна хворая жанчына. 2. Лаянк. Тая, якая дзейнічае безразважна.
- Васпані, нескл. Уст. Жан. да васпан. Форма ветлівага звароту да жанчыны ў шляхечым асяроддзі; ваша міласць.
- Васьмікласніца, -ы. Жан. да васьмікласнік. Вучаніца восьмага класа.
- Ватэрпалістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да ватэрпаліст. Ігрок у ватэрпола.
- Ватэршчыца, -ы. Жан. да ватэршчык. Рабочая, якая працуе на ватэрмашыне.
- Вафельшчыца, -ы. Жан. да вафельшчык. Рабочая, занятая вытворчасцю вафель.
- Вахцёрка, -і, ДМ -рцы; Р мн. –рак. Разм. Жан. да вахцёр. Старшая або дзяжурная старажыха ва ўстанове, на заводзе.
- Вегетарыянка, -і, ДМ -нцы; Р мн. -нак. Жан. да вегетарыянец. Жанчына, якая спажывае толькі раслінную і малочную ежу; прыхільніца вегетарыянства.
- Велагоншчыца, -ы. Жан. да велагоншчык. Тая, якая займаецца веласіпедным спортам.
- Веласіпедыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. -так. Жан. да веласіпедыст. Тая, якая едзе на веласіпедзе, якая займаецца веласіпедным спортам.
- Велікамучаніца, -ы. Жан. да велікамучанік. Назва, якую праваслаўная царква прысвойвала тым паслядоўнікам хрысціянства, якія, паводле паданняў, перанеслі самыя цяжкія мукі за веру. // Пра жанчыну, якая многа пакутуе, мучыцца.
- Веліканка, -і, ДМ -нцы; Р мн. -нак. Жан. да велікан. Пра жанчыну незвычайна высокага росту.
- Велікаруска, -і, ДМ -цы; Р мн. –ак. Жан. да велікарус. Тое, што і руская.
- Венгерка, -і, ДМ -рцы; Р мн. –рак. Жан. да венгерац. Прадстаўніца асноўнага насельніцтва Венгрыі.
- Венесуэлка, -і, ДМ -лцы; Р мн. –лак. Жан. да венесуэлец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Венесуэлы.
- Вераадступніца, -ы. Уст. Жан. да вераадступнік. Жанчына, якая адраклася ад сваёй веры.
- Верталётчыца, -ы. Разм. Вадзіцелька верталёта.
- Веруючая, -ай. Жан. да веруючы. Тая, якая верыць у існаванне бога.
- Верхаводка, -і, ДМ -дцы; Р мн. -дак. Разм. Жан. да верхавод. Тая, якая верхаводзіць.
- Верхаглядка, -і, ДМ -дцы; Р мн. -дак. Жан. да верхагляд. Тая, якой уласціва верхаглядства.
- Весялуха, -і, ДМ –лусе; Р мн. –ух. Разм. Жан. да весялун. Жанчына з вясёлым норавам; ахвотніца павесяліцца.
- Весялушка, -і, ДМ -шцы; Р мн –шак. Разм. Жан. да весялун. Ласк. форма да весялуха.
- В'етнамка, -і, ДМ -мцы; Р мн. –мак. Жан. да в’етнамец. Прадстаўніца народа, які састаўляе асноўнае насельніцтва В’етнама.
- Ветрагонка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Разм., неадабр. Жан. да ветрагон. Легкадумная, пустая жанчына.
- Веяльшчыца, -ы. Жан. да веяльшчык. Тая, якая вее збожжа або працуе пры веялцы.
- Візантыйка, -і, ДМ –цы; Р мн. –тыек. Жан да візантыец. Прадстаўніца насельніцтва Візантыі.
- Вікантэса, -ы. Жан. да віконт. Жонка або дачка віконта.
- Віноўніца, -ы. Жан. да віноўнік. Тая, якая вінавата ў чым-н. 2. Тая, якая з'яўляецца прычынай чаго-н.
- Віншавальніца, -ы. Разм. Жан. да віншавальнік. Тая, якая віншуе каго-н.
- Віскуха, -і, ДМ –кусе; Р мн. –ух. Разм. Жан. да віскун. Тая, якая многа вішчыць.
- Віяланчэлістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да віяланчэліст. Музыкантка, якая іграе на віяланчэлі.
- Вогнепаклонніца, -ы. Жан. да вогнепаклоннік. Прыхільніца рэлігіі, якой уласцівы культ агню.
- Вольнаадпушчаніца, -ы. Гіст. Жан. да вольнаадпушчанік. Рабыня або прыгонная, адпушчаная на волю.
- Вугальшчыца, -ы. Жан. да вугальшчык. Работніца вугальнай прамысловасці. 2. Тая, якая вырабляе драўляны вугаль. // Рабочая вугальнага склада.
- Вучаніца, -ы. Жан. да вучань. Навучэнка пачатковай або сярэдняй навучальнай установы. 2. Тая, якая вывучае што-н. пад кіраўніцтвам каго-н., знаходзіцца на прафесійнай вывучцы. // Перан. Тая, якая не дасягнула яшчэ майстэрства ў якой-н. справе. 3. Паслядоўніца, прыхільніца якога-н. вучэння, поглядаў, дзейнасці.
- Выбаршчыца, -ы. Жан. да выбаршчык. Тая, якая мае права ўдзельнічаць у выбарах.
- Выбіральшчыца, -ы. Жан. да выбіральшчык. Тая, якая выбірае бульбу.
- Выбранніца, -ы. Высок. Жан. да выбраннік. 1. Тая, якая выбрана для выканання высокіх, адказных абавязкаў. 2. Тая, якая выбрана ў якасці жонкі, каханай.
- Выведчыца, -ы. Разм. Жан. да выведчык. Тая, якая выведвае што-н., тайна наглядае, сочыць за кім-, чым-н.; разведчыца.
- Выгнанніца, -ы. Жан. да выгнаннік. Тая, якая знаходзіцца ў выгнанні.
- Выдатніца, -ы. Жан. да выдатнік. Навучэнка, якая мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана. 2. Тая, якая выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна.
- Выдзімальшчыца, -ы. Жан. да выдзімальшчык. Рабочая, якая займаецца выдзіманнем шкляных вырабаў.
- Выдумшчыца, -ы. Разм. Жан. да выдумшчык. 1.Тая, якая выдумвае што-н.; жартаўніца. 2. Падманшчыца, пляткарка.
- Вызваліцельніца, -ы. Жан. да вызваліцель. Тая, якая вызваліла ці вызваляе каго-, што-н.
- Выкладчыца, -ы. Жан. да выкладчык. Тая, якая выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.
- Выкрадальніца, -ы. Жан. да выкрадальнік. Тая, якая выкрадае.
- Выкрывальніца, -ы. Жан. да выкрывальнік. Тая, якая выкрывае каго-, што-н.
- Выкупшчыца, -ы. Жан. да выкупшчык. Тая, якая выкупляе што-н.
- Вылучэнка, -і, ДМ -нцы, Р мн. –нак. Разм. Жан. да вылучэнец. Радавая супрацоўніца (рабочая, селянінка, служачая), вылучаная на адказную работу.
- Вымагальніца, -ы. Жан. да вымагальнік. Тая, якая вымагае што-н.
- Вымяральшчыца, -ы. Жан. да вымяральшчык. Тая, якая займаецца вымярэннем чаго-н.
- Вынаходніца, -ы. Жан. да вынаходнік. Тая, якая вынайшла што-н. новае або займаецца вынаходніцтвам.
- Выпрабавальніца, -ы. Жан. да выпрабавальнік. Тая, хто займаецца выпрабаваннем чаго-н.
- Выпускніца, -ы. Жан. да выпускнік. Тая, якая канчае навучальную ўстанову, навучэнка апошняга класа, курса.
- Выраджэнка, -і, ДМ –нцы; Р мн. –нак. Жан. да выраджэнец. Тая, хто выраджаецца; дэгенератка.
- Выражальніца, -ы. Жан. да выражальнік. Тое, што і выразніца.
- Выразніца, -ы. Жан. да выразнік. Тая, якая адлюстроўвае, выражае чые-н. інтарэсы, думкі і пад.
- Выратавальніца, -ы, Жан. да выратавальнік. Тая, якая ратуе каго-, што-н.
- Высяленка, -і, ДМ –нцы; Р мн. –нак. Разм. Жан. да высяленец. Жанчына, якую выселілі. 2. Тое, што і перасяленка.
- Вытраўшчыца, -ы. Спец. Жан. да вытраўшчык. Рабочая, якая робіць вытраўку чаго-н.
- Выхавальніца, -ы. Жан. да выхавальнік. Тая, якая займаецца выхаваннем каго-н.
- Выхаванка, -і, ДМ –нцы; Р мн. –нак. Жан. да выхаванец. Жанчына ў адносінах да свайго выхавальніка. 2. Навучэнка закрытых выхаваўчых і навучальных устаноў.
- Выхавацелька, -і, ДМ –льцы; Р мн. –лек. Разм. Жан. да выхавацель. Тое, што і выхавальніца.
- Вышукальніца, -ы. Жан. да вышукальнік. Тая, хто займаецца вышуканнем.
- Вышывальшчыца, -ы. Жан. да вышывальшчык. Жанчына, якая займаецца вышываннем.
- Вядзьмарка, -і, ДМ –рцы; Р мн. –рак. Жан. да вядзьмар. Тая, якая займаецца вядзьмарствам.
- Вязальшчыца, -ы. Жан. да вязальшчык. Тая, якая вяжа або звязвае што-н.
- Вязніца, -ы. Жан. да вязень. Тая, якая знаходзіцца ў зняволенні; зняволеная.
- Вярбоўшчыца, -ы. Жан. да вярбоўшчык. Тая, якая займаецца вярбоўкай.
- Вяровачніца, -ы. Жан. да вяровачнік. Тая, якая робіць вяроўкі.
- Вярстальшчыца, -ы. Жан. да вярстальшчык. Друкарская рабочая, якая займаецца вёрсткай.
- Вяртуха, -і. Разм. Жан. да вяртун. Непаседа, вяртлявы чалавек.
- Вяршыцелька, -і, ДМ –льцы; Р мн. –лек. Кніжн. Жан. да вяршыцель. Тая, хто вяршыць справамі, распараджаецца чым-н.
- Вясельніца, -ы. Жан. да вясельнік. 1. Разм. Удзельніца вяселля. 2. Абл. Нявеста.
- Вястунка, -і, ДМ –нцы; Р мн. –нак. Жан. да вястун. Тая, хто сваім з'яўленнем нагадвае пра набліжэнне чаго-н.
- Вячэрніца, -ы. Разм. Жан. да вячэрнік. Навучэнка, студэнтка навучальных устаноў, якія працуюць вечарам.
- Вяшчунка, -і, ДМ –нцы; Р мн. –нак. Жан. да вяшчун. 1. Прадказальніца, прадракальніца. 2. Высок. Тая, якая абвяшчае, сцвярджае што-н.
- Вяшчуння, -і. Жан. да вяшчун. 1. Прадказальніца, прадракальніца. 2. Выс. Тая, хто абвяшчае, сцвярджае што-н.
Отдел по образованию администрации Первомайского района г. Витебска
Государственное учреждение образования
Государственное учреждение образования
Средняя школа №40 г. Витебска имени М.М. Громова