- Набівальшчыца, -ы. Жан. да набівальшчык. Асоба, занятая набіваннем чаго-н.
- Наборшыца, -ы. Жан. да наборшчык. Рабочая друкарні, якая робіць набор.
- Навальшчыца, -ы. Жан. да навальшчык. Тая, якая навальвае што-н.; рабочая ў шахце, якая нагружае ваганеткі вугалем, рудой.
- Навасёлка, -і, ДМ -лцы, Р мн. –лак. Жан. да навасёл. Тая, якая пасялілася ў новым доме або ў новай кватэры. 2. Тая, якая нядаўна пасялілася на новым месцы, прыехаўшы аднекуль здалёк.
- Наведвальніца, -ы. Жан. да наведвальнік. Тая, якая наведвае каго-н., што-н., прыходзіць, наведваецца куды-н., да каго-н.
- Навелістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да навеліст. Аўтарка навел.
- Навівальшчыца, -ы. Жан. да навівальшчык. Тая, якая занята навіваннем.
- Наводчыца, -ы. Жан. да наводчык. Жанчына, якая наводзіць гармату, кулямёт і пад. на цэль. 2. Рабочая, якая займаецца наводкай чаго-н. 3. Член зладзейскай шайкі, якая наводзіць на месца, дзе можна красці.
- Навучэнка, -і, ДМ -нцы, Р мн. -нак. Жан. да навучэнец. Тая, якая навучаецца, вучыцца ў старшых класах сярэдніх школ, тэхнікумах, вучылішчах і іншых сярэдніх навучальных установах.
- Нагаворшчыца, -ы. Разм. Жан. да нагаворшчык. Тая, якая ўзводзіць паклёпы на каго-н.; паклёпніца.
- Нагайка, -і, ДМ -гайцы; Р мн. –гаек. Жан. да нагаец. Прадстаўніца народа, які жыве пераважна ў Стаўрапольскім краі і Дагестане.
- Наглядальніца, -ы. Жан. да наглядальнік. Тая, хто наглядае што-н., глядзіць на што-н. // Асоба, якой даручана наглядаць за кім-, чым-н.
- Наглядчыца, -ы. Жан. да наглядчык. Жанчына, якая за кім-, чым-н. наглядае.
- Награбальшчыца, -ы. Жан. да награбальшчык. Рабочая, якая займаецца награбаннем чаго-н.
- Награвальшчыца, -ы. Жан. да награвальшчык. Рабочая, якая займаецца награваннем чаго-н.
- Нагрузчыца, -ы. Жан. да нагрузчык. Тое, што і грузчыца.
- Надглядчыца, -ы. Жан. да надглядчык. Тая, якая робіць надгляд.
- Надзімальшчыца, -ы. Спец. Жан. да надзімальшчык. Тая, хто надзімае што-н.
- Надомніца, -ы. Жан. да надомнік. Рабочая прадпрыемства або арцелі, якая выконвае даручаную ёй працу дома.
- Наезніца, -ы. Жан. да наезнік. 1. Жанчына, якая добра ездзіць вярхом. 2. Цыркавая артыстка, якая выступае на кані. 3. Спецыялістка, якая працуе на конных заводах.
- Наёмніца, -ы. Жан. да наёмнік. 1. Наёмная работніца, парабчанка. 2. Перан. Тая, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім-н. мэтам, якая прадалася каму-н.
- Назіральніца, -ы. Жан. да назіральнік. Тая, якая назірае за кім-, чым-н. // Тая, якая па сваім абавязку, прафесіі, прызначэнню назірае за кім-, чым-н.
- Наймальніца, -ы. Жан. да наймальнік. Тая, якая наймае каго-н. або што-н.
- Наймічка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да найміт. Наёмная работніца, служанка, парабчанка.
- Накатчыца, -ы. Жан. да накатчык. Рабочая, якая робіць накатку.
- Накладчыца, -ы. Жан. да накладчык. У вытворчасці – тая, якая накладвае што-н. // Рабочая, якая кладзе лісты паперы ў друкарскую машыну.
- Наклейшчыца, -ы. Жан. да наклейшчык. Рабочая, якая займаецца наклейваннем чаго-н.
- Наладжвальніца, -ы. Жан. да наладжвальнік. Тая, якая што-н. наладжвае, арганізуе; арганізатарка.
- Наладчыца, -ы. Жан. да наладчык. Рабочая, спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў.
- Налётчыца, -ы. Жан. да налётчык. Тая, якая займаецца налётамі; грабежніца. // Перан. Пра тую, якая робіць налёты з мэтай ваеннага захопу, прыгнёту; агрэсарка.
- Намесніца, -ы. Жан. да намеснік. Асоба, якая замяшчае каго-н. 2. Афіцыйная назва асобы, якая замяшчае кіраўніка. 3. Памочніца настаяцельніцы ў жаночым манастыры. 4. Жонка намесніка.
- Намыўшчыца, -ы. Жан. да намыўшчык. Рабочая, якая займаецца намывам.
- Нанайка, -і, ДМ -найцы; Р мн. –наек. Жан. да нанаец. Прадстаўніца народнасці манчжура-тунгускай моўнай групы, якая жыве на Далёкім Усходзе ў басейне ракі Амур.
- Напарніца, -ы. Жан. да напарнік. Тая, якая працуе ў пары, на змену з кім-н.
- Наперсніца, -ы. Жан. да наперснік. Блізкая давераная асоба, якой давяраюць свае тайны. 2. Традыцыйны персанаж у класічных трагедыях 17-18 ст. ст. — сяброўка галоўнага героя. 3. Палюбоўніца, наложніца.
- Напраўшчыца, -ы. Жан. да напраўшчык. Майстарка па напраўцы чаго-н.
- Нарадчыца, -ы. Жан. да нарадчык.Тая, якая выпісвае, дае нарады на якую-н. работу.
- Нарвежка, -і, ДМ -жцы; Р мн. -жак. Жан. да нарвежац. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Нарвегіі.
- Наркаманка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак.Жан. да наркаман. Жанчына, якая мае моцную, хваравітую цягу да наркотыкаў.
- Нармандка, -і, ДМ -дцы; Р мн. -дак. Жан. да нармандзец. Жыхарка Нармандыі — гістарычнай вобласці Францыі.
- Нарміроўшчыца, -ы. Жан. да нарміроўшчык. Спецыялістка па нарміраванню, нарміроўцы.
- Народніца,-ы. Жан. да народнік. Паслядоўніца народніцтва.
- Нарысістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да нарысіст. Жанчына, якая піша нарысы.
- Нарыхтоўшчыца, -ы. Жан. да нарыхтоўшчык. Тая, якая займаецца нарыхтоўкамі.
- Насельніца, -ы. Жан. да насельнік. Тая, якая насяляе данае месца.
- Наследніца, -ы. Жан. да наследнік. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе атрыманне.
- Насмешніца, -ы. Жан. да насмешнік. Жанчына, якая любіць насміхацца з каго-, чаго-н.
- Настаўніца, -ы. Жан. да настаўнік. Тая, якая выкладае ў школе.
- Настройшчыца, -ы. Жан. да настройшчык. Спецыялістка па настройцы музычных інструментаў, станкоў і пад.
- Наступніца, -ы. Жан. да наступнік. Разм. Прадаўжальніца дзейнасці каго-н.; пераемніца. 2. Тая, якая заняла месца або пасаду свайго папярэдніка.
- Насцільшчыца, -ы. Жан. да насцільшчык. Рабочая, спецыялістка па насціланню чаго-н.
- Натраўшчыца, -ы. Жан. да натраўшчык. Спец. Рабочая, спецыяліст па натраўцы.
- Натуршчыца, -ы. Жан. да натуршчык. Жанчына, якая пазіруе перад мастаком, скульптарам.
- Натхніцельніца, -ы. Жан. да натхніцель. Тая, хто натхняе.
- Нахабніца, -ы. Жан. да нахабнік. Бессаромная, бесцырымонная жанчына.
- Нахлебніца, -ы. Жан. да нахлебнік. Тая, якая жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе.
- Націральшчыца, -ы. Жан. да націральшчык. Тая, якая націрае што-н.
- Нацыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да нацыст. Прыхільніца нацызму, член гітлераўскай фашысцкай партыі.
- Нацыяналістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да нацыяналіст. 1. Прыхільніца нацыяналізму. 2. Удзельніца, прыхільніца нацыянальна-вызваленчага руху.
- Начальніца, -ы. Жан. да начальнік. Асоба, якая ўзначальвае што-н., кіруе, загадвае чым-н.
- Начлежніца, -ы. Жан. да начлежнік. Жанчына, якая часова начуе дзе-н. 2. Тая, якая пасе коней ноччу.
- Начотчыца, -ы. Жан. да начотчык. Жанчына, якая многа чытае, але павярхоўна, дагматычна засвойвае прачытанае.
- Нганасанка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да нгасанін. Прадстаўніца народа, які жыве ў Таймырскай акрузе Краснаярскага краю Расіі.
- Неахайніца, -ы. Разм. Жан. да неахайнік. Неахайны чалавек.
- Негрытоска, -і, ДМ -тосцы; Р мн. –сак. Жан да негрытос. Агульная назва прадстаўніц некалькіх этнічных груп Паўднёва-Усходняй Азіі.
- Негрыцянка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан да негр. Прадстаўніца асноўнай групы карэннага насельніцтва трапічнай Афрыкі, якая характарызуецца цёмным колерам скуры, а таксама прадстаўніца нашчадкаў гэтай групы, якіх прымусова вывезлі каланізатары ў Амерыку ў 16-19 стст.
- Незнаёмка, -і, ДМ -мцы; Р мн. –мак. Жан. да незнаёмец. Незнаёмая, невядомая жанчына.
- Нелюдзімка, -і, ДМ -мцы; Р мн. –мак. Жан. да нелюдзім. Нелюдзімая жанчына.
- Немка, -і, ДМ -мцы; Р мн. –мак. Жан да немец. Прадстаўніца, якая складае асноўнае насельніцтва Германіі.
- Ненавісніца, -ы. Жан. да ненавіснік. Жанчына, якая ненавідзіць каго-, што-н.
- Ненка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан да ненец. Прадстаўніца народнасці, якая жыве на тэрыторыі Ненецкай, Ямала-Ненецкай і Таймырскай аўтаномных акруг Расіі.
- Непалка, -і, ДМ -лцы; Р мн. –лак. Жан да непалец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Непала.
- Неплацельшчыца, -ы. Жан. да неплацельшчык. Асоба, якая не ўносіць належных плацяжоў.
- Непрыяцелька, -і, ДМ -льцы; Р мн. –лек. Жан. да непрыяцель. Жанчына, якая непрыязна, варожа адносіцца да каго-, чаго-н.
- Неслухмянка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Разм. Жан. да неслух. Непаслухмяная, свавольная жанчына (часцей аб дзецях).
- Неўрапатка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да неўрапат. Нервовахворая жанчына.
- Неўрастэнічка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да неўрастэнік. Жанчына, якая хварэе на неўрастэнію.
- Нівеліроўшчыца, -ы. Жан. да нівеліроўшчык. Спецыялістка па нівеліраванню, нівеліроўцы.
- Нігілістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да нігіліст. Чалавек, які адмаўляе ўсе грамадскія каштоўнасці, нормы, прынцыпы маралі, законы; прыхільніца нігілізму. 2. Прадстаўніца разначыннай інтэлігенцыі 60-х гг. XIX ст. у Расіі, якая адмоўна ставілася да буржуазна-дваранскіх традыцый і прыгонніцтва.
- Нідэрландка, -і, ДМ -дцы; Р мн. –дак. Жан. да нідэрландзец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Нідэрландаў.
- Нізальшчыца, -ы. Жан. да нізальшчык. Рабочая, якая займаецца нізаннем чаго-н. (у рыбнай, тытунёвай прамысловасці, у вытворчасці абаранкаў і пад.)
- Нікеліроўшчыца,-ы. Жан. да нікеліроўшчык. Рабочая, якая займаецца нікеліроўкай.
- Нікчэмніца, -ы. Разм. Жан. да нікчэмнік. Нікчэмны чалавек
- Нілотка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да нілот. Прадстаўніца групы афрыканскіх плямён, што засяляюць тэрыторыю па верхнім цячэнні ракі Ніла.
- Новазеландка, -і, ДМ -дцы; Р мн. –дак. Жан. да новазеландзец. Прадстаўніца насельніцтва Новай Зеландыі.
- Нубійка, -і, ДМ -йцы; Р мн. –ек. Жан. да нубіец. Прадстаўніца народнасці, якая жыве ў Афрыцы паміж першым і шостым парогамі Ніла, у межах паўднёвай і паўночнай часткі Усходняга Судана.
- Нумароўшчыца, -ы. Жан. да нумароўшчык. Рабочая-брашуроўшчыца ў друкарні. 2. Рабочая ў бавоўнапрадзільнай вытворчасці.
- Нэпманка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Разм. Жан. да нэпман. Гандлярка, прадпрымальніца першага перыяду нэпа.
- Нюхальшчыца, -ы. Разм. Жан. да нюхальшчык. Тая, якая нюхае тытунь, наркотыкі і пад.
- Нябожчыца, -ы. Жан. да нябожчык. Мёртвы чалавек; мярцвяк.Ужываецца для таго, каб паказаць, што той, аб кім гавораць, не жыве.
- Няверуючая, –ай. Жан. да няверуючы. Тая, хто адмаўляе рэлігію, не верыць у існаванне бога.
- Нявольніца, -ы. Жан. да нявольнік. Рабыня, прыгонная. 2. Зняволеная. 3. Перан. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.
- Нягодніца, -ы. Жан. да нягоднік. Чалавек ганебных, несумленных паводзін; нізкі чалавек.
- Нядбайніца, -ы. Разм. Жан. да нядбайнік. Тая, якая нядбайна адносіцца да сваіх абавязкаў, да справы.
- Нядбаліца, -ы. Разм. Жан. да нядбалец. Нядбалы, лянівы чалавек.
- Нядобразычлівіца, -ы. Жан. да нядобразычлівец. Чалавек, які нядобразычліва настроены ў адносінах да каго-, чаго-н.
- Нядоімшчыца, -ы. Жан. да нядоімшчык. Плацельшчык, за якім лічыцца нядоімка.
- Няўдачніца, -ы. Жан. да няўдачнік. Няўдачлівы чалавек.
Отдел по образованию администрации Первомайского района г. Витебска
Государственное учреждение образования
Государственное учреждение образования
Средняя школа №40 г. Витебска имени М.М. Громова