Т

Алфавіт

1. Табасаранка, -і, ДМ -нцы; Р мн.–нак. Жан. да табасаранец. Прадстаўніца народнасці, якая гаворыць на адной з моў лезгінскай групы іберыйска-каўказскай сям'і і жыве ў Табасаранскім і Хіўскім раёнах Дагестана.
2. Табельшчыца, -ы. Жан. да табельшчык. Работніца прадпрыемства, установы, якая вядзе ўлік яўкі на работу па табелю.
3. Таварышка, -і, ДМ -шцы; Р мн. –шак. Жан. да таварыш. Жанчына, блізкая каму-небудзь па агульнасці поглядаў, дзейнасці, умовах жыцця і пад. 2. Грамадзянка, жанчына ў савецкім грамадстве. // У тым жа значэнні пры прозвішчы, назве пасады, прафесіі і пад. У складзе зваротка або як зваротак. 3. Чалавек аднаго ўзросту з кім-н.; равесніца. 4. Уст. У назвах службовых асоб — памочніца, намесніца.
4. Тагалезка, -і, ДМ -зцы; Р мн. –зак. Жан. да тагалез. Прадстаўніца народа Тога.
5. Тагалка, -і, ДМ –лцы, Р мн. –лак. Жан. да тагал. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Філіпін.
6. Таджычка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да таджык. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Таджыкістана.
7. Таёжніца, -ы. Жан. да таёжнік. Жанчына, якая жыве і працуе ў тайзе.
8. Таксіроўшчыца, -ы. Жан. да таксіроўшчык. Служачая, якая займаецца таксіроўкай грузаў.
9. Талачанка, -і, ДМ-нцы; Р мн. –нак. Разм. Жан. да талачанін. Удзельніца талакі.
10. Талстоўка, -і, ДМ -тоўцы; Р мн. –товак. Жан. да талстовец. Паслядоўніца талстоўства.
11. Талышка, -і, ДМ -шцы; Р мн. –шак. Жан. да талыш. Прадстаўніца народнасці, якая жыве ў паўднёва-ўсходняй частцы Азербайджана і Паўночным Іране.
12. Тамілка, -і, ДМ -лцы; Р мн. –лак. Жан. да таміл. Прадстаўніца народа, які жыве ў Індыі, Шры-Ланка, Малайзіі, Бірме, Аўстраліі.
13. Танганка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да танганец. Прадстаўніца народа, карэннага насельніцтва астравоў Тонга (Палінезія).
14. Тангутка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тангут. Прадстаўніца качавога насельніцтва Тыбецкага нагор'я ў правінцыі Цінхай Кітайскай Народнай Рэспублікі.
15. Танзанійка, -і, ДМ-нійцы; Р мн. –ніек. Жан. да танзаніец. Прадстаўніца народа Танзаніі.
16. Танцоўшчыца, -ы. Жан. да танцоўшчык. 1. Тая, хто танцуе, умее танцаваць. Уст. Артыстка балета.
17. Тапельніца, -ы. Жан. да тапельнік. Жанчына, якая ўтапілася або топіцца.
18. Тапёрка, -і, ДМ -рцы; Р мн.–рак. Уст. Жан. да тапёр. Музыкантка, якая іграла за грошы на танцавальных вечарах.
19. Тапільшчыца, -ы. Жан. да тапільшчык. Тая, хто занімаецца тапленнем воску.
20. Таптуха, -і, ДМ -тусе. Разм. Жан. да таптун. Тая, хто топчацца без справы, марудна выконвае што-небудзь.
21. Тарпавальшчыца, -ы. Жан. да тарпавальшчык. Тая, хто ўкладае тарпы.
22. Тартальшчыца, -ы. Жан. да тартальшчык. Рабочая, якая занята тартаннем.
23. Тарфяніца, -ы. Жан. да тарфянік. Спецыялістка па торфу або рабочая торфараспрацовак.
24. Тасёмачніца, -ы. Жан. да тасёмачнік. Жанчына, якая тчэ тасьму.
25. Татарка, -і, ДМ -рцы; Р мн. –рак. Жан. да татарын. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Татарстана. 2. Прадстаўніца некаторых народнасцей цюркскай моўнай групы, якія жывуць у Паволжы, Сібіры, Крыме. 3. Прадстаўніца цюркскіх, мангольскіх і некаторых іншых плямён, аб'яднаных у 13-15 стст. у дзяржаву Залатой Арды.
26. Татуіроўшчыца, -ы. Жан. да татуіроўшчык. Тая, хто робіць татуіроўку.
27. Таўстуха, -і, ДМ -тусе. Разм. Жан. да таўстун. Тоўстая жанчына (радзей — дзяўчынка).
28. Тафаларка, -і, ДМ –рцы, Р мн. –рак. Жан. да тафалар. Прадстаўніца народнасці, якая жыве ў Ніжнеўдзінскім раёне Іркуцкай вобласці.
29. Тачыльшчыца, -ы. Жан. да тачыльшчык. Рабочая, якая займаецца навострываннем рэжучых інструментаў.
30. Ткалля, -і. Разм. Жан. да ткач. Тое, што і ткачыха.
31. Ткачыха, -і, ДМ -чысе. Жан. да ткач. Рабочая, майстарка, якая вырабляе тканіну на ткацкім станку.
32. Тлумачальніца, -ы. Жан. да тлумачальнік. Тая, хто займаецца тлумачэннем, трактоўкай чаго-небудзь.
33. Трактарыстка, -і, ДМ-тцы; Р мн. –так. Жан. да трактарыст. Вадзіцель трактара.
34. Трамбавальшчыца, -ы. Жан. да трамбавальшчык. Рабочая, якая займаецца трамбоўкай.
35. Трамвайшчыца, -ы. Жан. да трамвайшчык. Работніца або служачая трамвайнага транспарту.
36. Транжырка, -і, ДМ-рцы; Р мн. –рак. Разм. Жан. да транжыр. Тая, хто неразумна, марна траціць (грошы, маёмасць і пад.); марнатраўка.
37. Транзітніца, -ы. Разм. Жан. да транзітнік. Транзітная пасажырка.
38. Транспарціроўшчыца, -ы. Жан. да транспарціроўшчык. Рабочая, якая займаецца транспарціроўкай.
39. Трапальшчыца, -ы. Жан. да трапальшчык. Рабочая, занятая трапаннем валакна.
40. Трасцільшчыца, -ы. Жан. да трасцільшчык. Рабочая, якая займаецца трашчэннем пражы.
41. Троечніца, -ы. Разм. Жан. да троечнік. Вучаніца, студэнтка, якая пастаянна атрымлівае тройкі за вучобу.
42. Трыкатажніца, -ы. Жан. да трыкатажнік. Работніца трыкатажнай прамысловасці.
43. Трэцеразрадніца, -ы. Разм. Жан. да трэцеразраднік. Спартсменка трэцяга разраду.
44. Трэцякласніца, -ы. Жан. да трэцякласнік. Вучаніца трэцяга класа.
45. Трэцякурсніца, -ы. Жан. да трэцякурснік. Студэнтка трэцяга курса.
46. Туберкулёзніца, -ы. Разм. Жан. да туберкулёзнік. Жанчына, хворая туберкулёзам. 2. Спецыялістка па лячэнню туберкулёзу.
47. Тубылка, -і, ДМ -лцы; Р мн. –лак. Жан. да тубылец. Тое, што і туземка.
48. Тувінка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да тувінец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Тува.
49. Туземка, -і, ДМ -мцы; Р мн. –мак. Жан. да туземец. Ураджэнка, карэнная жыхарка якой-н. краіны ці мясцовасці ў процілегласць прыезджай або чужаземцы; абарыгенка.
50. Тунгуска, -і, ДМ -гусцы; Р мн. –сак. Жан. да тунгус. Устарэлая назва эвенак.
51. Туніска, -і, ДМ -нісцы; Р мн. –сак. Жан. да тунісец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Туніса.
52. Туркменка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да туркмен. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Туркменіі.
53. Турчанка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да турак. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Турцыі.
54. Турыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да турыст. Тая, хто займаецца турызмам.
55. Турэмшчыца, -ы. Жан. да турэмшчык. Наглядчыца ў турме.
56. Тушавальшчыца, -ы. Жан. да тушавальшчык. Тая, хто займаецца тушаваннем, тушоўкай.
57. Тыбетка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тыбецец. Прадстаўніца карэннага насельніцтва вобласці Тыбет у Кітаі.
58. Тынкоўшчыца, -ы. Жан. да тынкоўшчык. Рабочая, спецыялістка па тынкоўцы.
59. Тыранка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Перан. Жан. да тыран. Жорсткая, дэспатычная жанчына, якая здзекуецца з каго-н., прычыняе мукі каму-н.
60. Тысячніца, -ы. Жан. да тысячнік. Разм., уст. Багацейка, уладальніца тысячнага капіталу. 2. Разм. Перадавая рабочая, калгасніца, якая выконвае дзесяць і больш норм выпрацоўкі за змену. 3. Разм. Тая, хто налятала, наездзіла тысячу кіламетраў, зрабіла тысячу скачкоў з парашутам і пад.
61. Тэасофка, -і, ДМ -фцы; Р мн. –фак. Жан. да тэасоф. Прыхільніца, паслядоўніца тэасофіі.
62. Тэатралка, -і, ДМ -лцы; Р мн. –лак. Жан. да тэатрал. Аматарка тэатра; частая наведвальніца тэатра.
63. Тэатраманка, -і, ДМ-нцы; Р мн. –нак. Жан. да тэатраман. Празмернае захапленне тэатрам.
64. Тэістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэіст. Паслядоўніца тэізму.
65. Тэкінка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да тэкінец. Прадстаўніца аднаго з буйных туркменскіх плямён, якое цяпер складае частку туркменскага народа.
66. Тэкстыльшчыца, -ы. Жан. да тэкстыльшчык. Работніца тэкстыльнай прамысловасці.
67. Тэлеглядачка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да тэлеглядач. Тая, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.
68. Тэлеграфістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэлеграфіст. Работніца тэлеграфа, якая прымае і перадае тэлеграмы.
69. Тэледакументалістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэледакументаліст. Тая, хто стварае дакументальныя тэлефільмы.
70. Тэлеметрыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэлеметрыст. Жанчына-аператар, якая абслугоўвае апаратуру для тэлеметрычных вымярэнняў.
71. Тэлетайпістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэлетайпіст. Тая, хто працуе на тэлетайпе.
72. Тэлефаністка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэлефаніст. Работніца тэлефоннай станцыі.
73. Тэнісістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэнісіст. Ігрок у тэніс.
74. Тэрарыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да тэрарыст. Прыхільніца і ўдзельніца актаў індывідуальнага тэрору.
75. Тэўтонка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да тэўтон. Прадстаўніца старажытных плямён германскага паходжання.
76. Тэхработніца, -ы. Жан. да тэхработнік. Работніца, якая выконвае тэхнічную (не адказную) працу.