У

Алфавіт

1. Угаворшчыца, -ы. Разм., часцей у іранічным сэнсе. Жан. да ўгаворшчык. Тая, хто ўмее ўгаворваць.
2. Угадчыца, -ы. Разм. Жан. да ўгадчык. Тая, хто ўгадвае; адгадчыца.
3. Угодніца, -ы. Жан. да ўгоднік. Разм., зневаж. Тая, хто імкнецца дагадзіць каму-н.; угодлівы чалавек. 2. Уст. У рэлігійным уяўленні — святая, якая ўгадзіла Богу сваім бязгрэшным жыццём.
4. Удава, -ы. Жан. да ўдавец. Жанчына, якая не выйшла замуж пасля смерці мужа.
5. Ударніца, -ы. Жан. да ўдарнік. Перадавая работніца сацыялістычнай вытворчасці, якая перавыконвае нормы.
6. Удачніца, -ы. Разм. Жан. да ўдачнік. Удачлівая жанчына.
7. Удзельніца, -ы. Жан. да ўдзельнік. Тая, хто прымае ўдзел у чым-н.
8. Удмуртка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да ўдмурт. Прадстаўніца народа, які складае асноўную частку насельніцтва Удмурціі.
9. Удэгейка, -і, ДМ -гейцы; Р мн. –геек. Жан. да ўдэгеец. Прадстаўніца народнасці, якая жыве на тэрыторыі Прыморскага і Хабараўскага краёў Расіі.
10. Узбечка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да ўзбек. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Узбекістана.
11. Узнаўляльніца, -ы. Жан. да ўзнаўляльнік. Тая, хто што-н. узнаўляе.
12. Уйгурка, -і, ДМ -рцы; Р мн. –рак. Жан. да ўйгур. Прадстаўніца народнасці цюркскай моўнай групы, якая жыве на тэрыторыі Кітая і Расіі.
13. Указчыца, -ы. Жан. да ўказчык. Тая, хто ўказвае другім, што і як трэба рабіць.
14. Укладальніца, -ы. Жан. да ўкладальнік. Тая, хто займаецца ўкладаннем чаго-н.
15. Укладчыца¹, -ы. Жан. да ўкладчык. Тая, хто робіць уклад; уладальніца грашовага ўкладу.
16. Укладчыца², -ы. Жан. да ўкладчык. Тая, хто займаецца ўкладваннем чаго-н.
17. Украінка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўкраінец. Прадстаўніца ўсходнеславянскага народа, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.
18. Укрывальніца, -ы. Жан. да ўкрывальнік. Тая, хто скрывае злачынца, сляды злачынства, крадзенае.
19. Уладальніца, -ы. Жан. да ўладальнік. Тая, хто ўладае чым-н.
20. Уладарка, -і, ДМ -рцы; Р мн. –рак. Жан. да ўладар. Тая, хто валодае чым-н.; гаспадыня чаго-н. // Тая, хто пэўны час карыстаецца чым-н. 2. Тая, хто карыстаецца неабмежаванай вярхоўнай уладай. // Тая, каму ўсе падначальваюцца.
21. Уладарніца, -ы. Жан. да ўладар. Тое, што і ўладарка.
22. Уладычыца, -ы. Жан. да ўладыка. Тое, што і ўладарка.
23. Уласніца, -ы. Жан. да ўласнік. 1. Тая, хто мае якую-н. уласнасць; валодае чым-н. // Асоба, якой уласціва што-н. Жанчына, якая прагне цалкам уладаць чым-н., не дзелячыся з іншымі.
24. Ульчанка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўльчанін. Прадстаўніца народа тунгуса-манчжурскай моўнай групы, якая жыве ў Хабараўскім краі ў раёне ніжняга Амура.
25. Улюбёнка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўлюбёнец. Тая, каго асабліва любяць, цэняць; пястуння, любіміца.
26. Унанганка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўнанган. Тое, што алеутка.
27. Універсантка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Разм. Жан. да ўніверсант. Студэнтка ўніверсітэта; жанчына з універсітэцкай адукацыяй.
28. Уніятка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да ўніят. Паслядоўніца уніі; тая, хто прытрымліваецца грэка-каталіцкага веравызнання.
29. Унучка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да ўнук. Дачка сына або дачкі.
30. Упакоўшчыца, -ы. Жан. да ўпакоўшчык. Работніца, якая займаецца ўпакоўкай.
31. Ураджэнка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўраджэнец. Жанчына, якая нарадзілася ў якой-н. мясцовасці, родам з якой-н. краіны, горада і пад.
32. Урачыха, -і, ДМ –чысе. Разм. Жан. да ўрач. Жанчына-ўрач.
33. Урбаністка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да ўрбаніст. Прыхільніца ўрбанізму.
34. Уругвайка, -і, ДМ -вайцы; Р мн. –ваек. Жан. да ўругваец. Прадстаўніца народа, які складае асноўнае насельніцтва Уругвая.
35. Уручальніца, -ы. Уст. Жан. да ўручальнік. Тая, хто ўручае што-н.
36. Утаймавальніца, -ы. Жан. да ўтаймавальнік. Спецыяліст па ўтаймаванню дзікіх звяроў.
37. Утапістка, -і, ДМ –тцы; Р мн. –ак. Жан. да ўтапіст. Прыхільніца ўтапічнага сацыялізму. 2. Фантазёрка, летуценніца.
38. Утрыманка, -і, ДМ -нцы; Р мн. –нак. Жан. да ўтрыманец. Жанчына, якая знаходзіцца на чыім-н. утрыманні.
39. Утылітарыстка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Жан. да ўтылітарыст. Паслядоўніца, прыхільніца ўтылітарызму. 2. Чалавек, які імкнецца з усяго атрымліваць выгаду, карысць, расцэньвае ўсё толькі з практычнага пункту гледжання.
40. Утыльшчыца, -ы. Жан. да ўтыльшчык. Работніца па збору ўтылю.
41. Ухілістка, -і, ДМ -тцы; Р мн. –так. Разм. Жан. да ўхіліст. Тая, хто прымкнула да якога-н. ухілу.
42. Уцякачка, -і, ДМ -чцы; Р мн. –чак. Жан. да ўцякач. Тая, хто ўцякае або ўцякла адкуль-н. 2. Разм. Тое, што і бежанка.
43. Учотчыца, -ы. Жан. да ўчотчык. Асоба, якая вядзе ўлік чаго-н.